Aslında yaşam bisiklete binmek gibidir; çünkü...
....doğduğunuz andan itibaren, pedalları çevirebilme gücüne sahip olduğunuz sürece dengede kalabilirsiniz.
....doğduğunuz andan itibaren, pedalları çevirebilme gücüne sahip olduğunuz sürece dengede kalabilirsiniz.
Düşmeden bisiklete binmeyi öğrenmek, ıslanmadan yüzmek kadar imkansızdır. Gittiğimiz yolu, bizi nelerin beklediğini ve hatta yolun nereye gittiğini dahi bilmeyiz. Bize dengede olmayı öğreten de bu yoldur ki ancak pedalları çevirmeye devam edersek ayakta kalırız.
Başta, arkamızdan bizi tutan, düştüğümüzde yaralarımızı saran yakınlarımız vardır. Bir kere dengemizi sağladık mı, artık tek başınayızdır. Arkamızdan koşturan ailemiz veya düşmememiz için aldıkları önlemler, artık yoktur.
Düştüğümüz veya düşeceğimiz zamanlar elbette olacaktır; ancak, biz, önümüzdeki yolun çoğunu, yalnızca dengemizi sağlamaya çalışarak geçiririz. Kuşkusuz bu önemlidir; fakat, bazen de önünüzde uzayan yola güvenmek ve gidonları bırakmak en iyisi olabilir.