Aslında yaşam bisiklete binmek gibidir; çünkü...
...bizlerin pedalları beyinlerimizdir. Bisiklete binerken karşıdan esen sert rüzgâr, bizi yavaşlatır; ama pedalları zorlar. Bu sert rüzgârdan en az hasarla çıkmaya çalışırız. Günlük hayatlarımızda da bizleri alt üst eden kasırgalar yaşayabiliriz. O kadar güç bir durumdur ki… Fakat düşünürüz bu olay nasıl atlatılabilir diye. O en şiddetli rüzgârlardan beynimiz sayesinde harabe bırakmadan kurtulabiliriz.(Neslihan)
.... düşmeden tam olarak öğrenemezsiniz. Nasıl bisiklet sürmeyi öğrenirken sürekli düşüyorsak, hayatı yaşarken de sürekli başarısız oluruz. Böylece nasıl başarılı olunacağını öğreniriz. Kimileri, ilk sürüşlerinde başarılı olurlar hayatlarında; kimileri, bininci sürüşünde... Önemli olan bisikletinizle nereye gittiğinizdir. Yaşamınız boyunca sürekli başarısız olup da mutlu olabileceğiniz bir yere varabilirsiniz; hep başarılı olup da üzgün olacağınız bir yere de... Yaşam ile bisikletin en önemli benzerliği şudur ki burada sen kontrol ediyorsun, o seni değil... Gideceğin yeri ve gittiğin yolu yaşam değil, sen belirlersin. Bu yüzden düşmekten korkmadan gönlünüzce yaşayın hayatı.(Deniz Alp)