Türkçeyi Hissediyorum, ODTÜ Geliştirme Vakfı Özel Lisesi’nin “Türkçeyi Hissediyorum.” projesine ait bir web günlüğüdür. Proje, yurt dışında doğan, yaşam, bilgi ve deneyimleri yaşadıkları ülkenin diliyle biçimlenen “üçüncü kuşak”tan bir grup gence, dil aracılığıyla ulaşmayı; onlara, Türkçenin söz varlığını ve anlatım zenginliğini hissettirmeyi hedeflemektedir.

12 Nisan 2010

sizi diğerlerinden ayıran bir hikâyeniz olsa...-3


Yaşam aslında ne kadarda sahtekar. Bugün benim dediklerin, hiç utanmadan, hiç üzülmeden duygusuzca çeker alır senden. Oysa başta çok gerçekti değil mi? Her kafanı kardırdığında onu yanında görebiliyordun. Evet, gözün açıkken oradaydı işte ama peki ya kapalıyken? Düşün ki ufacık kapadın gözünü, çok kısa... Açtığındaysa artık o yoktu. Oysa siz değil miydiniz daha dün çay bahçesinde eskileri konuşup gülüşen? Daha yapacak çok şeyiniz vardı, çok erken... Neden ki bu gidiş? Onu hayatının bir parçası sanmıştın ama bak şimdi hayatınla baş başa kaldın. Ağla, en sevdiği oyuncağı kırılmış bir çocuk gibi ve git bir fotoğraf bul ona ait olan. Uzun uzun bak fotoğrafa ama dur sakın bunu anıları taze tutmak için yapma! Onun yüzündeki en ufak bir çizgiyi bile unutmamak için yap. Sonra aniden kapa gözlerini! Hayal et! İstediğin gibi bir son yaz düşünde ya da hiç son yazmada sonsuza götür bu beraberliği. Ne duruyorsun, korkusuzca hayal et! İnan bana düşlerin gerçekten senin!!! (Neslihan)

Yaşayan, eğlenerek; güle toza neşelenerek yaşayan insanlar da dâhil olmak üzere bir yaşama amacı ve hayattan aldığı bir ders vardır. İşte bu şeklide tecrübe edinir; fakat bu hiçbir zaman her yaşadığımız olaydan bir kıssadan hisse çıkacağı anlamına da gelmiyor. Bazen bir eylemi sadece istediğiniz, öyle olmasını arzuladığınız için yaparsınız. Bu noktada da her insanın yaşamının farklı olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü her insanın tecrübeleri, yaptıkları ve olaylara bakışı farklıdır. Beni diğer insanlardan ayıran hikâyemde ise yaptıklarımdan çok yaşadıklarım olurdu.

Hayatta çoğu insanlardan zaman zaman daha çok çelişkide kaldığım olmuştur. O onlarda ise ani kararlar almam, ya da buna dolaylı olarak zorlanmam, kriz anlarında ani karar verebilmemi sağladı. Ayrıca bazı şeyleri bazı insanlardan daha hızlı öğrenirim.

Ama her nasıl olursam olayım, bence gelecekte kendimi diğerlerinden çok belirgin şekilde ayıracak bir hikâyem olmayacak. Fakat ilginçtir ki bu durum beni hiç üzmüyor, aksine kendimle daha da barışık olmamı sağlıyor.(Berkin)